Też mi się podoba te reklamówka! no i kostiumy...szczególnie ten z fioletową górą :)
01.06.2007 16:41
Cześć Przemuś, tu twoja stara siostra:) Ale ty zmężniałeś, sto lat cię nie widziałam...zrobiłeś sie bardziej podobny do swojego taty :) jak będziesz miał chwilkę to możesz zajrzeć na moje konto - aga_k (aaa....kim jest ta czarująca blondi?:) )
19.10.2006 09:54
Przemuś...optujesz za prawica? ;)
11.07.2006 22:30
Piękny kot...i jakie wyraziste spojrzenie, zupełnie jak moje ;) Chciałabym mieć w Gda kociaka,ale nikt inny nie chce,a ponieważ w naszym demokratycznym mieszkaniu liczy się wola większości (2 glowy przeciwko 1, na odatek 2 męskie,więc tym większe:/) , nie mam wymarzonego, mieciuchnego, kochaniutkiego kociątka;) Moze kiedys sie dorobie:) Ten jest cudny, widać, ze ma charakterek :)
11.07.2006 22:25
Kiedyś była dziewczynka z zapałkami, dziś chłopiec z akordeonem i czerwoną doniczką...mały bojownik o trochę drobnych. Smutne zdjęcie, kawałek prawdziwego życia bez upiększeń. Chyba każdego zmusi do refleksji, tym bardziej, że dzieciak jest naprawdę ujmujący. Ciekawe jak szło mu granie...mam nadzieję (łudzę się?), że uliczne artystowanie wynikało nie tylko z biedy i wyrachowania rodziców...może mały zbiera na wakacje,a nie chleb lub, co gorsza, wino dla roziców...
Jeśli miałabym spojrzeć na fotografię niczym na obraz wykreowany przez twórcę, który odtworzył rzeczywistość, ale nie zapomniał o symbolach, powiedziałabym, że na ulicy siedzi nie tylko biedny dzieciak, ale przede wszystkim smutek i samotność...Jest i drugi bohater dzieła...nie widać go w pełni, uwagę zwraca tylko ręka-duża i silna dłoń dojrzałego człowieka, dorosłego,który niespecjalnie przejął się chłopcem...mężczyzna jest anonimowym, nieczułym każdym, dziecko- kimś nieznanym mi, ale konkretnym, wzruszającym, bezbronnym i jednocześnie potężnym, bo pełnym woli BYCIA.
Może jest inaczej, ostatecznie nie wiem nic o chłopcu, jeszcze mniej o mężczyźnie...ale do każdej fotografii można dopisać długą historię, a ja uwielbiam to robić...
Śliczne, prawdziwe zdjęcie...właśnie takie wygrywają konkursy, bo budzą w nas uczucia, o których na codzień nie pamiętamy....szkoda, że gdy odwracamy wzrok od pięknych fotografii, obrazów, opowiadań, powieści czy filmów znów zapadamy w materialny sen i żadem wędrowny grajek nie jest w stanie nas wzruszyć.
21.06.2006 22:17
ciekawe...kim jest Marzena?:P
21.06.2006 15:00
...to zdjęcie idealnie pasuje do kalendarza z męskimi twarzami (chociaż na rynku są chyba tylko z męskimi tyłkami;)), byłby z tego piękny plakat albo okładka...tylko obiekt fotografowany musiałby wykazać się zdolnościami aktorskimi, pisarskimi...może piłkarskimi;) Przemek, wyszła Ci ta fota, nie ma co:) Aaa...ciekawe czy poznałeś,że to siotra Twoja się tu udzielila;)
Ta strona korzysta z plików cookie. Aby dowiedzieć się więcej zapoznaj się z Polityką Prywatności.
19.07.2007 11:46
ale macho! ;)
20.06.2007 19:56
Też mi się podoba te reklamówka! no i kostiumy...szczególnie ten z fioletową górą :)
01.06.2007 16:41
Cześć Przemuś, tu twoja stara siostra:) Ale ty zmężniałeś, sto lat cię nie widziałam...zrobiłeś sie bardziej podobny do swojego taty :) jak będziesz miał chwilkę to możesz zajrzeć na moje konto - aga_k (aaa....kim jest ta czarująca blondi?:) )
19.10.2006 09:54
Przemuś...optujesz za prawica? ;)
11.07.2006 22:30
Piękny kot...i jakie wyraziste spojrzenie, zupełnie jak moje ;) Chciałabym mieć w Gda kociaka,ale nikt inny nie chce,a ponieważ w naszym demokratycznym mieszkaniu liczy się wola większości (2 glowy przeciwko 1, na odatek 2 męskie,więc tym większe:/) , nie mam wymarzonego, mieciuchnego, kochaniutkiego kociątka;) Moze kiedys sie dorobie:) Ten jest cudny, widać, ze ma charakterek :)
11.07.2006 22:25
Kiedyś była dziewczynka z zapałkami, dziś chłopiec z akordeonem i czerwoną doniczką...mały bojownik o trochę drobnych. Smutne zdjęcie, kawałek prawdziwego życia bez upiększeń. Chyba każdego zmusi do refleksji, tym bardziej, że dzieciak jest naprawdę ujmujący. Ciekawe jak szło mu granie...mam nadzieję (łudzę się?), że uliczne artystowanie wynikało nie tylko z biedy i wyrachowania rodziców...może mały zbiera na wakacje,a nie chleb lub, co gorsza, wino dla roziców... Jeśli miałabym spojrzeć na fotografię niczym na obraz wykreowany przez twórcę, który odtworzył rzeczywistość, ale nie zapomniał o symbolach, powiedziałabym, że na ulicy siedzi nie tylko biedny dzieciak, ale przede wszystkim smutek i samotność...Jest i drugi bohater dzieła...nie widać go w pełni, uwagę zwraca tylko ręka-duża i silna dłoń dojrzałego człowieka, dorosłego,który niespecjalnie przejął się chłopcem...mężczyzna jest anonimowym, nieczułym każdym, dziecko- kimś nieznanym mi, ale konkretnym, wzruszającym, bezbronnym i jednocześnie potężnym, bo pełnym woli BYCIA. Może jest inaczej, ostatecznie nie wiem nic o chłopcu, jeszcze mniej o mężczyźnie...ale do każdej fotografii można dopisać długą historię, a ja uwielbiam to robić... Śliczne, prawdziwe zdjęcie...właśnie takie wygrywają konkursy, bo budzą w nas uczucia, o których na codzień nie pamiętamy....szkoda, że gdy odwracamy wzrok od pięknych fotografii, obrazów, opowiadań, powieści czy filmów znów zapadamy w materialny sen i żadem wędrowny grajek nie jest w stanie nas wzruszyć.
21.06.2006 22:17
ciekawe...kim jest Marzena?:P
21.06.2006 15:00
...to zdjęcie idealnie pasuje do kalendarza z męskimi twarzami (chociaż na rynku są chyba tylko z męskimi tyłkami;)), byłby z tego piękny plakat albo okładka...tylko obiekt fotografowany musiałby wykazać się zdolnościami aktorskimi, pisarskimi...może piłkarskimi;) Przemek, wyszła Ci ta fota, nie ma co:) Aaa...ciekawe czy poznałeś,że to siotra Twoja się tu udzielila;)